17-12-2009 - 25-12-2009 - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Mark Peelen - WaarBenJij.nu 17-12-2009 - 25-12-2009 - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Mark Peelen - WaarBenJij.nu

17-12-2009 - 25-12-2009

Door: Mark

Blijf op de hoogte en volg Mark

04 Januari 2010 | Suriname, Paramaribo

Allereerst natuurlijk allemaal een gelukkig en gezond 2010.
Bedankt voor jullie reacties. Ik kwam vanmorgen op het werk en dan is het leuk om al die reacties te zien.
Ik heb lang niks van me laten horen, maar ja ik heb ook vakantie he ;)
Ik zet nu de eerste week van de vakantie online en woensdag de tweede.
Verder is het (hopelijk tijdelijk) uit tussen Britt en mij. We hebben geen ruzie gehad, maar het is nu ff niet anders. Misschien komt het nog goed.

Donderdag 17 december 2009

Zo, mijn laatste werkdag voor dit jaar. Vandaag moest eigenlijk mijn opdracht af zijn, maar door allerlei zaken ging dit toch al niet lukken. Ik had dus afgesproken dat ik alvast een checklist zou maken voor één onderdeel van de afdelingen. Doordat het zo druk was bij die afdeling, de receptie, is het daar ook niet van gekomen. Flink balen natuurlijk.

De rest van de werkdag heb ik nog wat kleine dingetjes gedaan, maar uiteraard was ik ook al een beetje met mijn hoofd bij de vakantie. We hebben afgesproken om 24 december tussen de middag wat met de afdeling te eten. We bestellen dan gewoon iets, net zoals we normaal op vrijdags doen. Ik moet dus nog wel even terug in de vakantie. Verder heb ik ook de eerste vier flesjes parfum verkocht aan collega’s en deze heb ik dus ook besteld. Het begint dus al een beetje te lopen.

Om drie uur moest Ajax voetballen en dat kwam op de televisie. Ik ben dus iets vroeger gestopt en heb de eerste helft in de lobby gekeken. Daarna ben ik naar huis gegaan. Ik moest zelf voor eten zorgen dus heb ik een ei gebakken en een cup-a-soupje gemaakt. Verder heb ik een taxi gebeld, want ik moest ook weer trainen.

Op de training hebben we alleen maar partijtje gedaan. Dit was op zich wel leuk en ik had weinig last meer van mijn lies. Hier had ik dinsdag last van gekregen. Wel ben ik door mijn enkel gegaan, dus ik baalde wel even. Ik dacht, nu is het met de voet van Britt weer goed, dan krijg ik dit weer. Gelukkig was het na wat wonderwater weer over en heb ik nog rustig mee kunnen trainen. Na de training heb ik weer een taxi terug gepakt. Toen ik thuis was heb ik niks meer gedaan, ondanks mijn goede voornemens. Ik heb gedoucht en ben gaan lezen.

Vrijdag 18 december 2009

Vakantie!! Uitslapen dus, of niet. Ik was weer vroeg wakker en heb toen de was gedaan die ik nog had. Verder ook alvast ontbeten en daarna ben ik naar de stad gegaan. Ik moest de bestelde parfum op gaan halen en naar het hotel brengen. Dat ging allemaal erg snel, dus ik was rond half twaalf weer terug. Toen heb ik nog wat boodschappen gedaan en ben begonnen met het inpakken van mijn koffer.

Nadat ik met dit alles klaar was, heb ik nog gegeten en toen ben ik gaan douchen. Alles was klaar en ik was weer schoon. Toen kwam Jan rond één uur om mij op te halen. We zouden eerst mijn spullen wegbrengen en dan naar luchthaven Zanderij rijden. Maar ik kon de beheerder van het huisje niet te pakken krijgen. Ik heb haar vijftien keer gebeld en ze nam telkens niet op. Toen zijn Jan en ik naar haar huis gereden. Ze was net thuis en had haar telefoon thuis laten liggen. Ik was al lang blij dat ze thuis was, want anders hadden we niet in het huisje kunnen komen. We zijn naar het huisje gereden en ze heeft alles even snel uitgelegd.

Ik vond het huisje mooi. Nadat ik mijn spullen uit de auto had gehaald, zijn we gelijk naar Zanderij gereden. We waren al bang dat we te laat zouden komen. Britt en Ralph waren al geland en toen we nog onderweg waren belde Britt al. Ze stonden bij de douane en het zou nog wel even duren.

Uiteindelijk was het mooi uitgerekend. Jan en ik stonden nog geen tien minuten te wachten toen ze naar buiten kwamen. Ik was erg blij om ze te zien. Britt en Ralph hadden allebei erg veel last van de warmte. Het was ook wel echt warm, want het was windstil.

We hebben snel de koffers in de auto geladen en zijn toen naar Gerda gereden. Daar stond de saoto soep al te wachten. Hij was erg lekker. Verder heb ik ook even mijn kamer en alle kaartjes die ik heb gehad laten zien. Alle familie was inmiddels aanwezig. We hebben nog even gezeten en nadat Britt en Ralph ook kennis hadden gemaakt met de aardappelsambal zijn we naar ons huisje gegaan. Daar hebben we de spullen uitgeruimd en nog even gezeten.

We zijn niet te laat naar bed gegaan, want ze hadden een erg korte nacht gehad. De bedden liggen erg goed en Britt en ik hebben airco op de slaapkamer. Ralph niet dus die had het erg warm.

Zaterdag 19 december 2009

Na een korte nacht hebben we ontbeten. Daarna zijn we naar de stad gegaan en hebben we wat dingen bezichtigd. Vanuit het park waar wij zitten rijden geen bussen. We moeten alles met de taxi doen. We zijn bij Hotel Krasnapolsky uitgestapt en daar zijn we naar binnen gelopen. Ik heb ze wat dingen laten zien en verder hebben we daar nog een broodje gegeten. Daarna zijn we naar de moskee en de synagoge gelopen. Verder hebben we wat ringetjes gehaald, want we hadden problemen met de gasfles. Van daar uit zijn we terug gelopen richting de Waterkant. Daar hebben we de Bosjebrug en het Duitse marineschip bekeken. Ook hebben we nog even gezeten en wat dingetjes geproefd. We hebben gebakken garnalen en Surinaamse kroketjes gegeten. De kroketjes waren jammer genoeg niet zo lekker, want normaal gesproken ben ik er gek op. Na het eten en drinken zijn we weer verder gelopen richting het Presidentieel Paleis en zo door naar Fort Zeelandia. Dit was jammer genoeg gesloten. We zijn toen bij een bankje aan het water gaan zitten en daar hebben we wat gedronken. Het was erg lekker met een windje erbij, want het was een erg warme dag en Britt en Ralph waren nog niet gewend aan de hitte.

Nadat we weer uitgerust waren, hebben we een taxi naar Tulip genomen. Dit is een erg grote supermarkt met veel Europese producten. Daar konden we dus de voor ons bekende producten kopen, maar uiteraard ook een paar flessen Borgoe rum. Nadat we de wagen weer vol hadden geladen, zijn we richting het huisje gegaan. Daar hebben we alle boodschappen opgeruimd en zijn toen even gaan ontspannen. Ook zijn we er achter gekomen dat we een echte “waakhond” bij het huisje hebben. Wij hebben hem Flappie gedoopt. Wij gaven hem altijd te eten. Hij liep meestal bij ons op de plaats.

’s Avonds was het tijd om te gaan koken en het leek ons wel een goed idee om quiche te gaan maken. Alleen was dit een beetje heel erg mislukt. Waarschijnlijk was er iets mis met het deeg, of toch veel te veel water er bij gedaan? Maar omdat onze magen knorden, hebben we een taxi gepakt om bij Popeye’s te gaan eten. Dit viel erg in de smaak.

Na het avondeten hebben we niet veel meer gedaan. Een beetje ontspannen en we zijn niet zo heel laat gaan slapen. We hebben het matras van Ralph bij ons op de slaapkamer gelegd, want het was wel erg warm in zijn slaapkamer.

Zondag 20 december 2009

Vanochtend hebben we een stukje over het park naar achteren gewandeld. Flappie kwam trouw achter ons aangelopen. We zijn een stukje richting wat water en een bosje gelopen. Je ziet dan al behoorlijk wat vogels en kleine hagedisjes.

Overdag hebben we niet veel meer gedaan. Zondag is tenslotte een rustdag en veel is er niet te doen. We hebben dus een beetje in de airco gelegen en gelezen. Verder een beetje liggen vervelen.’s Avonds zijn Ralph en ik naar de Maretraite Mall geweest. Dit is een groot winkelcentrum. Daar hebben we een beetje rond gekeken en wat spul gekocht dat tegen de jeuk zou moeten helpen. Britt en Ralph waren inmiddels al flink gestoken door de muskieten. Ik had er weinig last van. De muskieten wisten waarschijnlijk ook wel dat er vers bloed uit Nederland was.

Maandag 21 december 2009

Na het ontbijt was het de bedoeling om naar de stad te gaan. Het waaide behoorlijk en we hoorden opeens veel lawaai bij ons huisje. Het bleek dat het grootste gedeelte van het schrootjesplafond van onze carport naar beneden was gevallen. De buurvrouw kwam al kijken en ook de beheerster was snel ter plekke. We hebben ze allemaal aan de kant gelegd en zijn toen maar naar de stad gegaan.

Deze keer zijn we bij de oude houten kathedraal begonnen. Van daaruit zijn we langs de andere kant van de Palmentuin richting Fort Zeelandia gelopen. Helaas was deze weer gesloten. Uitgerekend op zaterdag en maandag, de twee dagen dat we daar zijn geweest, is het museum gesloten. Pech dus, maar we zijn wel weer even op het bankje gaan zitten. Daarna zijn we weer richting het Krasnapolsky gelopen, want we wilden wat tripjes gaan regelen. Eerst moesten we zorgen dat we ergens konden pinnen, want een paar pinautomaten waren buiten werking. Toen we uiteindelijk het geld hadden, zijn we naar het bureau gegaan. We hebben tripjes geboekt naar Bergendal en naar Brownsberg. Woensdag gaan we naar Bergendal en zaterdag, 2e kerstdag, naar Brownsberg. Om onze spullen mee te kunnen nemen, zijn we toen nog een rugzak gaan kopen. Voor 25 SRD hadden we een orichinese Diesel tas. Daarna hebben we een taxi naar huis genomen. De rest van de dag hebben we niet veel meer gedaan.

Dinsdag 22 december 2009

Vandaag begon weer met ons traditioneel vakantieontbijt. Afgebakken broodjes met een gebakken ei met spek en kaas. Erg lekker en het is vakantie dus dan kan dat wel. De rest van de dag hebben we eigenlijk niet zo heel veel gedaan. We zijn nog even boodschappen gaan halen en verder hebben we ons voorbereidt op een dagje Bergendal. ’s Avonds hebben we nog wat familie gebeld, maar ze hadden geen tijd.

Woensdag 23 december 2009

Ik had wel erg veel zin om naar Bergendal te gaan. Ik was er al wel eens ter introductie met het werk geweest, maar dat was meer op het resort. Vandaag gingen we naar het adventure center. Dit is een ander deel en je kunt hier veel verschillende dingen doen. Het betekende echter wel dat we er al erg vroeg uit moesten. Om kwart over zes moesten we al bij het hotel zijn. We hadden gisteren dus al een taxi geregeld. We waren te vroeg bij het hotel, maar niet veel later kwamen de volgende mensen al. We hadden een grote groep, want we gingen met twee busjes. Niet iedereen ging alle onderdelen doen. Wij gingen alles doen namelijk: hiken, kayakken en op de kabelbaan.

Eerst hadden we nog een tussenstop bij het Clarence Seedorf stadion en daarna nog bij de Suralco fabriek. Daar konden we wat eten en drinken voordat we weer verder gingen richting Bergendal. Op Bergendal aangekomen zijn we naar een hutje gegaan waar wij onze spullen konden neerzetten. Daarna werden we in groepen gedeeld door middel van verschillende kleuren bandjes. Aan deze bandjes konden ze ook gelijk zien welke activiteiten je ging doen.

Onze groep begon met het hiken. Onze gids was Hans. Eerst vertelde hij ons over de geschiedenis van Bergendal en daarna gaf hij ons allemaal een grote wandelstok, want we moesten flink gaan klimmen. We gingen namelijk de berg op. Dit was 85 meter klimmen. Het was op sommige stukken best glad dus dat maakte de tocht wel wat moeilijker. Ook de zolen van onze sportschoenen werkten niet echt mee. Onze gids wist veel te vertellen. Eerst zijn we gestopt bij de oude politiepost, waar hij ook nog familie van de vleesetende plant liet zien. Daarna moesten we de berg op. Onderweg zijn we een aantal keren gestopt en heeft Hans ons wat dingen verteld. Zo zijn er op de berg wat graven van slaven en belangrijke mensen. Daar wist hij veel over te vertellen. Verder hebben we ook op wat punten van het uitzicht kunnen genieten. Toen we weer beneden waren zijn we langs de oude slavenwoningen gelopen en heeft hij een slang gepakt. Deze kon hij jammer genoeg maar een klein stukje uit de grond krijgen.

Na een korte pauze gingen we kayakken. Hier had ik eigenlijk het minste zin in. We moesten allemaal in een één-persoons kayak gaan zitten. Dat vond ik wel jammer. Het was leuker geweest als we ergens met z’n drieën in hadden gekund. Ook hadden we een gids van niks. We waren nog geen vijf minuten in het water, of hij sloeg al om. Hij kon niet meer in zijn kayak komen en is zeker een half uur bezig geweest. Verder had hij ook zijn telefoon bij, dus die was ook vol met water. We zijn langs het resort op gepeddeld en zijn een aftakking van de rivier in gegaan. Dit was wel mooi om te zien. Zo waren er veel obstakels in het water zoals omgevallen bomen. Toch weer een beetje het gevoel dat je in het binnenland zit. Daarna zijn we omgedraaid om weer terug te gaan. We zijn ruim twee uur onderweg geweest.

Na het kayakken had onze begeleider van de touroperator er voor gezorgd dat het eten klaar stond. Het smaakte erg goed en er was ruim genoeg. Niemand is dus iets tekort gekomen. Na het eten had iedereen nog anderhalf uur om uit te rusten voordat we aan de laatste activiteit zouden beginnen. Dat was in ons geval de kabelbaan. Daar had ik toch wel erg veel zin in, want daar ging ik eigenlijk voor.

Eerst kregen we allemaal een uitrusting zoals een helm, handschoen en haken om ons vast te kunnen klikken. Daarna moesten we gaan oefenen met remmen, draaien en tokkelen op een stuk kabel die bij het strand hing. Nadat dit bij iedereen goed was gegaan, zijn we opnieuw de berg op gegaan. Dit was toch wel te voelen in de benen na zo’n actief dagje. Toen we uiteindelijk bij het eerste platform aankwamen was ik toch wel benieuwd. De kabelbaan is in het totaal 950 meter lang met tien platforms. De stukken tussen de platforms verschillen in afstand. Het langste stuk was 137 meter en ging over de rivier heen. Bij ieder platform stond de afstand naar het volgende platform en ook het remniveau. Bij niveau 1 hoefde je zelf helemaal niet te remmen, maar het stuk over de rivier was 3+. Dit was het hoogste level. Dit stuk was ook wel meteen het mooiste. Je ging best snel, maar kon wel mooi uitkijken over de rivier. Echt super. Aan het eind van de kabelbaan lag een boot te wachten om ons weer terug naar het adventure center te brengen.

Omdat de gidsen ons zo een leuke groep vonden, wilden ze ons nog een klein boottochtje over de rivier aanbieden. Daar maakten wij natuurlijk dankbaar gebruik van. Tijdens het boottochtje kwamen we langs dorpen op waar mensen zichzelf en de kleren nog in de rivier wasten. Dat vond ik toch wel apart om te zien. Helemaal omdat vlak achter het dorp een grote zendmast van Digicel staat. De gidsen wisten nog veel te vertellen en toen we weer terug bij het center waren, was het inmiddels al behoorlijk laat. Toen zijn we in de bus gaan zitten voor de terugweg. We hebben daarna bij Popeye’s gegeten en zijn naar huis gegaan. Het eerste vuurwerk werd al afgeschoten. In Suriname mag er tien dagen vuurwerk afgestoken worden. In de periode van 23 december t/m 2 januari mag alleen op 25 december geen vuurwerk afgestoken worden. Na thuiskomst hebben we gedoucht en zijn toen gelijk naar bed gegaan om nog even te lezen en daarna te slapen.

Donderdag 24 december 2009

Vandaag werd ik op mijn stage verwacht. Het leek iedereen van de afdeling leuk om voor de kerst met de hele afdeling wat te eten. Ik had dus weer een taxi besteld en was netjes op tijd bij het hotel. Indra, Aarti en Romario waren al onderweg om het eten te gaan halen. We hadden nasi met wat groente en vlees. Het smaakte erg goed en het was gezellig. Daarna kreeg ik mijn stagevergoeding en mijn kerstpakket. In het kerstpakket zat een t-shirt, een kerstbrood en een cadeaubon van 50 SRD van Tulip. Deze kunnen we dus weer mooi gebruiken als we boodschappen gaan doen. Na het eten ben ik nog even gebleven en toen ben ik naar het foodcourt van Kersten Winkelcentrum gelopen. Ik had tegen Britt en Ralph gezegd dat ik wat te eten voor ze mee zou nemen. Ik had gekozen voor teloh (gebakken cassave) en toen ik klaar was heb ik een taxi genomen. Je kunt merken dat de feestdagen eraan komen, want het was erg druk in de stad. Ik ben bijna een half uur onderweg geweest voor ik bij ons huisje was. De teloh viel niet echt goed in de smaak. Maar ja, hebben ze toch weer iets Surinaams geproefd. En met een lepel mayo was het best te doen.

Na het eten hebben we opgeruimd en toen zijn we naar de supermarkt gegaan. We moesten namelijk wat inkopen doen voor de kerst. Het is wel irritant dat we iedere keer een taxi moeten pakken om naar de winkel te gaan. Als we klaar zijn moeten we vaak nog een tijdje wachten voor de taxi er is en dat is niet goed voor de diepvriesspullen met temperaturen van boven de dertig graden.

Vanavond was het kerstavond, maar we hebben alle drie geen kerstgevoel. Is eigenlijk ook niet gek, want je zit hier in de warmte terwijl je gewend bent om in de kou te zitten. In Nederland was het wel erg koud geloof ik. Toch zou ik graag daar zijn geweest. We hadden voor de avond eigenlijk weinig plannen. We hebben een paar mensen van de familie gebeld, maar die hadden geen tijd. Dus hebben we de avond met z’n drieën door gebracht met wat hapjes en uiteraard de nodige rum.

Vrijdag 25 december 2009

Vandaag is het eerste kerstdag, maar we hebben het gevoel nog steeds niet te pakken. Het zal ook wel niet meer komen denk ik. We hebben ’s ochtends weer standaard ontbeten en daarna niet veel meer gedaan. Tussen de middag hadden we wat hapjes uit de oven. Als avondeten hadden we aardappelkroketjes, kipnuggets, cordon blue en nog wat dingetjes. Voor later op de avond hadden we nog wat hapjes. We zijn niet te laat naar bed gegaan, want morgen wacht ons weer een zware dag. Dan gaan we naar Brownsberg en om kwart over zes worden we door de taxi opgehaald.

  • 04 Januari 2010 - 12:15

    Fam. Lamers Oafere:

    Mijn reactie op je uitgebreide verslag staat bij het vorige verslag foutje!! Ik sta nog op vakantiestand.
    Groetjes en een dikke kuzzz

  • 04 Januari 2010 - 12:23

    De Ossjes Oafere:

    Hoi Mark,
    Wij zijn blij dat je weer terug bent op je werk (jij misschien minder!!) dan kunnen we weer lezen hoe het allemaal is geweest. Kei mooi! Ralph en Britt hebben heel veel verteld. Het is wel een hele ervaring geweest. Maar wij zijn toch erg blij dat ze weer thuis zijn! En koud dat ze het nu hebben in ons kikkerlandje!!!! Vandaag is hier alles weer begonnen met werk en school. Mark, voor de komende weken heel veel succes met je opdracht en zet 'm op.
    Liefs vanuit de Pas

  • 04 Januari 2010 - 12:54

    Ans Van Ooijen:

    Hoi Mark
    Allereerst de beste wensen voor 2010. Het schiet al aardig op voor jou en je kunt nu aftellen.
    Leuk om al die verslagen te lezen en de foto,s te bekijken.
    Hou je nog even taai!!

    Groet antoon en ans van ooijen

  • 04 Januari 2010 - 18:46

    De Bovenkampjes:

    Hoi Mark Wij zijn ook weer blij dat je weer aan het werk bent. Nu krijgen we tenminste weer je verslagen te lezen.Dat zijn we namelijk gewend van je. Balen van jou en Britt, maar de wonderen zijn de wereld niet uit. Wel vervelend dat je nu daar zit. Maar kom op hé, nog een paar weken, zet hem op. Wij zijn ook aan het aftellen, nog 25 dagen, en dan pakken we een borrel. Nog voor op het nieuwe jaar. Groetjes.

  • 04 Januari 2010 - 22:49

    Gerrie:

    Ha die Mark,

    Fijn dat we weer iets van jou horen,en inderdaad we kunnen nu aftellen.
    Maak er nog iets moois van en maak je stage tot een goed einde. Het is inderdaad balen van jou en Britt zeker nu...jij daar in Suriname zit.Het is hier weer lekker winter het vriest volop en kunnen van de week weer schaatsen.Verder gaat hier alles goed en ga morgen maar weer de kerstspullen opruimen. Wist je trouwens al dat Judith met de kerst is gevallen en haar arm op twee plaatsen heeft gebroken erg vervelend helemaal al omdat ze zwanger is en ze liever niet opereren en niet teveel pijnstillers kan slikken . Nou Mark, heel veel groetjes en tot het volgende schrijven...

    Doeiiiiiiiiiii

  • 05 Januari 2010 - 08:25

    Judith:

    hey mark,
    zowaar is het dinsdagochtend 9.12 uur en heb ik tijd om jouw verslag te lezen en te reageren, want ik kan uiteraard niet zoveel anders, maar gelukkig nog met 1 hand typen en niet te vergeten online shoppen haha!!
    ook mijn reactie is dat ik erg schrok van jou en britt, ik hoop dat je er samen uitkomt en bij elkaar komt, wim en ik hebben ook eens een onderbreking gehad van 6 maanden en moet je nu eens zien hoe gelukkig en burgelijk we al jaren zij samen!!
    tuurlijk maakt de afstand, telkens weer dit soort reacties te moeten lezen en een weinig schouder het er niet gemakkelijker op voor je,maar eroverheen lullen doe ik ook niet graag.. sterkte er mee! ik lees nu pas bij helma's reactie dat je binnen 3 1/2 week weer terug bent!! snel gegaan zeg, nu nog effe mooi je stage opdrachten goed afwerken en beoordeeld krijgen. en hoop ik dat het een mooie ervaring voor je geweest mag zijn, als ik zieop de foto's en lees in je verslagen over het wel en wee, dan zal dat vast wel.
    hou je taai! groetjes judith, wim en onze apekop

  • 05 Januari 2010 - 20:21

    Peter:

    He Mark,
    Dat was even schrikken toen ik het hoorde... Hopelijk komt het allemaal toch nog goed!!

    Ben wel blij om te lezen dat ze in Suriname lekker mayo hebben, die zal ik tzt ook nog wel nodig hebben ;)

  • 05 Januari 2010 - 23:42

    Gerard:

    Hallo Mark
    Van uit Canada wensen we je nog een heel goede jaarwisseling toe.Sorrie dat ik zo laat reageer maar ik heb niet eerder iets ontvangen.Ik heb je foto's gezien en die waren mooi. Je zult het wel gezellig gehad hebben. En nu maar gaan aftellen. Wij komen 29 jan weer in nederland aan en de dag erop kom jij weer in nederland.
    Dus tot dan sterkte.

    Groetjes van Gerard en Leni en de Rest

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Mark

Actief sinds 23 Juli 2009
Verslag gelezen: 133
Totaal aantal bezoekers 83178

Voorgaande reizen:

19 Augustus 2009 - 30 Januari 2010

Stage Paramaribo, Suriname bij het Krasnapolsky ho

Landen bezocht: