14-10-2009 - 15-10-2009

Woensdag 14 oktober 2009

Ik ben vandaag al weer acht weken in Suriname. Ondanks dat het op veel momenten niet zo voelt, gaat het toch nog wel behoorlijk snel als ik terug kijk. Alleen vanmorgen weer niet. Ik heb weer een half uur staan wachten. Ik denk dat ik morgenvroeg nog een kwartiertje aankijk en anders een taxi bel. Ben het nu toch eigenlijk wel zat. Het is gewoon frustrerend dat je om kwart over zes staat te wachten en nog te laat op je werk komt, terwijl je er maar ongeveer een kwartier over doet.

Maar goed, ik was toch tegelijk met mijn eerste collega op kantoor. Zo laat was ik dus ook niet. Ze had ook de oplader voor de telefoon meegenomen die ik van haar had geleend.
Op het werk heb ik eerst de site weer bijgewerkt en vind het toch leuk dat er iedere keer weer reacties worden geplaatst als ik op het werk ben. Zo kan ik ze gelijk lezen. Verder heb ik ook al het nieuws weer doorgenomen.
Toen ik daar mee klaar was, heb ik mijn verslagen nog een keer gecontroleerd en toen in de envelop gedaan. Bij het hotel hebben ze geen postzegels, omdat ze alles door koeriers op laten halen. Daardoor moest ik naar de winkel lopen waar ik altijd mijn kaarten post. Dit is ongeveer vijf minuten lopen, maar toen ik daar aankwam bleken mijn verslagen te zwaar om daar te posten. Toen moest ik dus naar het postkantoor lopen, dat een stuk verderop is. Toen was het toch wel zweten, want ondanks dat het negen uur was, was het toch al behoorlijk warm en ik liep in mijn lange kleren. Ik moest 28 SRD betalen om de twee verslagen te posten.
Nadat ik weer terug was, moest ik eerst even afkoelen bij de airco. Op het moment dat ik afgekoeld was, zijn we gaan proberen om mijn verslag in te scannen, want ik moet het ook in PDF naar twee docenten mailen. Dit lukte eerst niet, maar nadat we het in drie mailtjes hadden opgedeeld ging het goed. Verder heb ik vandaag nog wat enquêtes afgenomen en de lijst voor het CTSS toernooi doorgemaild. Toen ik de enquêtes aan het afnemen was, zag ik dat het behoorlijk regende. Alles was toch flink nat geworden en het was een behoorlijke blubberboel.

Gelukkig was het weer droog toen ik naar de bus ging. Thuis aangekomen heb ik Roti gegeten en met Britt gebeld. Daarna heeft Gerard mij naar Jan en Olivia gebracht. Nadat ik met thuis gebeld had, hebben we geprobeerd om kaaimannen te vangen, maar het is niet gelukt. Volgende keer maar weer beter. Het was wel gezellig en we hebben weer een klein flesje rum gehaald en opgedronken. Toen het donker was zijn we bij de kreek op een bankje blijven zitten en Jan had een klein kampvuurtje gemaakt. Erg leuk dus. Toen was het tijd om naar huis te gaan en nu lig ik te typen. Ik hoop dat de bus morgenvroeg meevalt.

Donderdag 15 oktober 2009

Vanmorgen was mijn busgeluk weer terug. Ik stond om kwart over zes aan de straat en was om half zeven al op mijn werk. Veel te vroeg dus, maar beter even internetten dan een half uur aan straat staan. Dat heb ik dus ook gedaan en binnen een korte tijd was ik weer helemaal op de hoogte van het nieuws in Nederland. Ik had weer een aantal mailtjes, waaronder één van de stagecoördinator buitenland en zij vond mijn stageverslag er goed uit zien. Ik had het haar namelijk gemaild, want dat moet ook. Nu maar afwachten of ik er een goed cijfer voor krijg.

Om kwart voor tien ben ik weg gegaan om mijn visum te gaan verlengen. Zo simpel als het zou moeten gaan, zo moeilijk werd het. Ik had eerst een taxi gepakt naar het CBB (centraal bureau burgerzorgen) en ben daar gaan zoeken waar ik het geboortebewijs van papa zou kunnen halen. Dit heb ik nodig om mijn visum te verlengen. De mevrouw die mij hielp zei dat ik dan een kopie van zijn paspoort moest hebben en dat heb ik uiteraard niet. Toen ben ik naar buiten gelopen en heb Gerard gebeld. Hij was toevallig in de buurt en binnen een paar minuten was hij er. Hij had al contact gehad met een mevrouw die daar werkzaam was, maar nog geen bericht terug gehad. Dus zijn we haar gaan zoeken, maar zij was er niet en we werden geholpen door een collega. Toen bleek ook nog dat er eerst niks over mijn (illegale?) vader te vinden was. Dit komt doordat hij voor de revolutie geboren is. Toen ze verder zocht heeft ze toch iets gevonden en ik moest wel één SRD betalen. Dat is nog eens iets anders dan al dat geld dat de gemeentehuizen in Nederland overal voor vragen.
Nadat dit geregeld was, ben ik naar de vreemdelingendienst gelopen. Dit was een paar honderd meter verderop. Daar aangekomen werd ik vrij snel geholpen, maar toen begonnen de problemen. Om mijn visum te verlengen had ik geen geboorteakte van papa nodig, maar een kopie van mijn geboorteakte en een kopie van het paspoort van papa. Weer iets dat ik dus niet heb. Wat ik wel heb is haast, want mijn visum verloopt aanstaande maandag.
Nou hebben ze mijn visum met een maand verlengd tot negentien november. Voor die tijd moet ik terug komen met de benodigde gegevens en dan wordt mijn visum verlengd tot eind januari.

Na al dit gedoe ben ik met de taxi terug naar het hotel gegaan. Daar heb ik samen met Indra foto’s gemaakt om op een bord te hangen. Dit zijn allemaal foto’s met dingen binnen het bedrijf zoals het niet moet volgens ISO. Tijdens het lopen kwamen we de Global emmers weer tegen, dus deze moesten natuurlijk ook even op de foto. Deze foto’s worden gebruikt om de medewerkers te laten zien waar zij op moeten letten.

Toen het tijd was ben ik naar huis gegaan en heb ik weer lekkere spaghetti gegeten en met papa gebeld. Na het eten zijn we naar Gerda gegaan om de beesten te voeren.
Daar vond ik twee kaarten in de bus. Één van de familie v.d. Zwaluw en één van de familie van Dongen. Bedankt voor de kaartjes, ze zijn erg leuk!

Daarna zijn we een speelster op gaan halen en naar het voetbalveld gegaan voor de training van DIVA. Ik heb zelf nog niet meegedaan, maar we hebben wel gekeken. Blijkbaar werd ik toch wel gemist, want sommigen dachten al dat ik terug naar Nederland was en vroegen hoe het er mee was. Na de training ben ik nog even naar de super geweest en nog even het RTL nieuws van half acht gezien. Morgen is de laatste werkdag van de week.