28-10-2009 - 29-10-2009

Woensdag 28 oktober 2009

Vanmorgen vond ik het weer een mooie ochtend om langer te blijven liggen. Dat heb ik dus ook lekker gedaan en om tien over zes ben ik er toch maar uit gegaan. Toen weer het dagelijkse ochtendritueel.

Bij de bus was het weer gelijk raak. Ik kon met de eerste bus mee. Dat vind ik toch wel fijn aan deze lijn. Er is altijd plaats en de bussen komen veel sneller achter elkaar. Onderweg was het druk en was er een ongeluk gebeurd. Er was een vrouw op een brommer aangereden. Ik vraag me toch af wanneer die mensen toch eens in de gaten hebben dat ze een beetje normaal moeten doen in het verkeer. De meeste mensen hier rijden als gekke en de mensen op de brommers proberen overal in te halen en zich er tussen te proppen. Er zijn al weet ik wel niet hoeveel doden gevallen in het verkeer dit jaar. En dat voor een land met nog geen half miljoen inwoners.

Maar goed, tien over zeven was ik op het werk. Eerst heb ik de site weer bijgewerkt en een beetje op internet rond gekeken. Toen heb ik mijn koptelefoon weer opgezet en ben verder gegaan om de enquête uit te werken. Later in de ochtend heb ik nog een rondje gelopen om alle ISO zaken in de gaten te houden en toen ben ik weer verder gegaan. Het schiet best wel op en het gaat wel lukken om het vrijdag af te hebben.

Toen het half vier was ben ik gelijk naar huis gegaan. Ik moet toch weer wennen aan het naar de bus lopen, want ik moet nu weer de andere kant op. Gisteren was ik al bijna naar de verkeerde bus gelopen en vandaag twijfelde ik ook heel erg. En het verwarrende is dat ik die bus weer moet hebben als papa en mama er zijn, dus dan moet ik weer omschakelen. Maar het zal allemaal wel goed komen.

Toen ik thuiskwam heb ik naar ons thuis gebeld. Gelijk twee vliegen in één klap, want Britt was ook bij ons thuis. Daarna ging ik eten. Het was de bedoeling om kouseband met kip te eten, maar toen ik klaar was met bellen lagen de frietjes in de pan en waren de kipnuggets al gebakken. Weg goed voornemen om te lijnen, want een mens moet toch eten. Maar ik heb het gecompenseerd met alleen maar water vandaag.

Na het eten heb ik, geloof het of niet, nog aan mijn volgende rapport voor school gewerkt. Ik had niet veel te doen en onder het motto van het kan maar af zijn ben ik er aan begonnen. Ik wil hem eigenlijk afhebben voordat papa en mama er zijn. Dan hoef ik nog maar één verslag te maken. Dat is wel gelijk de grootste, maar die hoeft pas aan het eind van de stage af te zijn.

Na ruim één uur werken vond ik het wel mooi geweest en ben ik gestopt. Het begon echt heel hard te regenen. Als het hier regent is het of heel hard of heel zacht. Nooit echt zoals in Nederland. Ook waren Jan, Olivia, Loes en David hier. Jan had wat nieuwe latten voor mijn lattenbodem meegenomen, want ik lig hier vaak in een kuil en dat is niet bevorderlijk voor mijn rug.
Nadat ze weg zijn gegaan ben ik naar bed gegaan om wat te typen en te lezen.

Deze week gaat behoorlijk snel tot nu toe. Morgen ga ik weer trainen en dan is het al weer vrijdag.

Donderdag 29 oktober 2009

Vanmorgen maar weer om kwart over zes er uit gegaan. Dus was ik ook weer rond tien over zeven op het werk. Zou ik dan misschien toch een beetje de Surinaamse mentaliteit over nemen? Later op de dag kwam ik er achter dat ik toch nog de Nederlandse mentaliteit heb.
Vanmorgen heb ik van alles gedaan, behalve aan de enquêtes gewerkt die morgen eigenlijk af moeten zijn. Ik heb wat dingetjes voor ISO gedaan. Ik heb een paar mappen in orde gemaakt en ook heb ik mijn ronde gelopen. Ook lagen er weer schoenen onder de lockers. Die heb ik dus gelijk door de security laten verwijderen en naar ons kantoor laten brengen. Dit is de nieuwe afspraak, zodat wij de eigenaar van de schoenen er op aan kunnen spreken en een waarschuwing kunnen geven. Er liggen ook al een paar dagen slippers van iemand anders. Die is dus op de blote voeten naar huis gegaan denk ik.

Verder heel veel gezeur met het CTSS toernooi, omdat op het laatste moment weer speellocaties veranderd zijn. Als ik ergens niet tegen kan is het wel ongeorganiseerde zooi. Ik heb dan ook tegen de mevrouw van Kersten die alles mee organiseert gezegd wat ik er van vond. Dat ik er van baal dat alles iedere keer veranderd en nu op het laatste moment weer. Ook ben ik niet op de hoogte van wie er allemaal namens het hotel mee sporten. Ik hoor iedere keer weer nieuwe namen waar ik nog niks van af wist. Volgens mij heb ik wel duidelijk gemaakt hoe ik er over dacht. Toch die Nederlandse mentaliteit.

Dit heb ik ook tegen mijn begeleidster gezegd en die vond het goed dat ik het had gezegd. Ze wil het ook graag op de mail, zodat ze er verder mee kan naar andere mensen binnen Kersten. Dit moet ik morgen even doen. Verder heb ik wel weer alles in orde gemaakt. Ik heb iedere manager een programmaboekje gegeven en ik heb het wedstrijdschema op de memoborden aangepast. Ook heb ik nog een memo opgehangen voor de sporters en supporters. Sporters krijgen eerder betaald verlof zodat zij fit aan de start verschijnen. Supporters worden lekker gemaakt met fan/promotie artikelen. Dat zijn dingen waar Surinamers op kicken. Als ze maar een t-shirt of iets dergelijks krijgen dan komen ze wel.

Maar ik ben dus blij als het morgen half vier is, want ’s avonds begint het toernooi en ben ik van het gezeik af. Ik denk dat het wel een heel leuk toernooi gaat worden. Surinamers zijn organisatorisch niet altijd even goed, maar op de tribunes is er wel veel lawaai.
Ik heb de zwemmers min of meer beloofd dat ik ze morgen kom aanvuren (aanmoedigen.)
Ik moet morgen dus even kijken wie er nog meer gaan en of ik dan opgehaald kan worden.

Na het werk ben ik gelijk naar huis gegaan en heb ik gegeten. Gerda had geen zin om te koken dus heb ik brood met ei op. In de brievenbus lagen weer twee enveloppen. Één met een kaart van de familie van Oss en één met een kaart van de familie Lamers en een kaartje en tekening van Elke. Erg leuk die kaartjes allemaal. Bedankt!
Daarna was het weer tijd om te voetballen. Ik heb eerst twee rondjes gelopen als warming-up en toen ben ik met de training mee gaan doen. In het begin tijdens het lopen stonden de spieren nog wel een beetje strak van de vorige training, maar ik heb het er goed uitgelopen. De rest van de training was wel leuk. Alleen maar partijtjes op een klein veld en daarna op een wat groter veld.

Wat ik ook leuk vond is dat een meisje aan mij vroeg of ze goed trainde en hoe ze dingen kon verbeteren. Ik heb haar dus wat tips gegeven en hoe ze beter kan lopen. Ook hoe ze bij mij uit de rug weg kan lopen en toen heb ik haar ook laten gaan. Zo leert ze er iets van en ik vind het leuk om te zien dat ze er iets van opsteken.

Na het trainen ben ik weer naar huis gegaan. Zaterdagochtend wordt er weer om acht uur getraind. Dan ben ik weer van de partij.

Thuis ben ik eerst onder de douche gesprongen en daarna heb ik nog een broodje bakkeljauw gegeten en een manja geschild en opgegeten. Deze was erg lekker. Er liggen er nog een paar te wachten dus ik kom het weekend wel door.