24-11-2009 - 26-11-2009

24 November 2009

Rond zeven uur was ik op het werk. Eerst heb ik even mijn mail gecheckt en even al het nieuws uit Nederland bekeken. Rond kwart voor negen kon ik naar meneer Ramdhani. Daar hebben we de opdracht besproken die ik nu moet doen. Daar komt behoorlijk wat bij kijken.

Het is de bedoeling dat ik de afdelingen Housekeeping, Security, Maintenance en Front-Office ga analyseren en kijken hoe ze het werk beter op elkaar kunnen afstemmen en efficiënter kunnen werken. Op één januari moeten de voorstellen geïmplementeerd worden. Dit betekent dat het zeventien december klaar moet zijn, want daarna heb ik vakantie. Voor die tijd moeten mijn voorstellen dus besproken en goedgekeurd worden. Het voorstel van meneer Ramdhani is om eerst met Housekeeping, Security en Maintenance te beginnen en daarna de laatste tien dagen Front-Office. Dit omdat hij verwacht dat bij Front-Office het meeste werk is. Ik ben dus benieuwd hoe dit gaat.

Meneer Ramdhani had daarna een afspraak met mensen van Ecolab. Die leveren chemicaliën en meters voor de wasmachines en andere schoonmaakmiddelen. Krasnapolsky doet pas net zaken met hun. Die meters zijn om het verbruik van wasmiddelen na te kijken. Het leek hem verstandig dat ik ook bij dat gesprek zou zijn, zodat ik op de hoogte ben. Verder hebben we afgesproken dat we de komende weken twee keer in de week afspreken om de vorderingen door te nemen.

Na ons gesprek zijn we naar de lobby gegaan, waar de mensen van Ecolab al zaten. We hebben wat dingen besproken en daarna ben ik met één van hun naar boven naar de wasserij gegaan. Hij moest namelijk het hoofd van de Housekeeping op Bergendal laten zien hoe het werkte. Ik ben gelijk mee gegaan, zodat ik het ook weet.

Nadat ik het gezien had, ben ik terug naar kantoor gegaan. Daar heb ik alles uitgewerkt. Tussen de middag kwamen papa en mama om voor de laatste keer in de stad te gaan lunchen. We zijn naar het foodcourt van de Kersten mall gelopen en hebben daar gegeten. Het smaakte erg goed. Daarna weer naar het werk om nog wat dingen te doen. Morgen is het namelijk Onafhankelijkheidsdag in Suriname. Dit is een nationale feestdag dus ik ben lekker vrij.

Na het werk ben ik gelijk naar huis gegaan en daar heb ik nog wat gelezen. Rond half zeven kwam Jan ons ophalen om naar Peter te gaan. We hadden daar afgesproken om met de hele familie broodjes te gaan eten. Omdat we onderhand wel honger hadden, kon het ons niet snel genoeg gaan. Onderweg sloeg de auto twee keer af, dus zijn we gestopt. Hij kookte een beetje. Het bleek dat er een scheur in een leiding zat, waardoor het water iedere keer wegliep. Toen hebben we Peter gebeld en die is met een jerrycan water gekomen. Zo zijn we naar Peter gegaan.

Toen we bij Peter waren zijn we gelijk gaan eten. Het waren lekkere broodjes. Uiteraard kwam na het eten de fles Borgoe tevoorschijn. Het was erg gezellig en we hebben nog tot kwart over elf/ half twaalf bij Peter gezeten. De meesten waren al naar huis, behalve Jan, papa, mama en ik. Uiteindelijk vonden ook wij het mooi geweest en zijn naar huis gegaan. Onderweg zijn we nog twee keer gestopt om het water bij te vullen. Het laatste nachtje in het huisje kon beginnen.

Woensdag 25 november 2009

Vandaag is het Srefidensi. Er is van alles te doen in de stad, maar daar hebben wij geen tijd voor. De spullen moeten weer gepakt worden, want papa en mama gaan vandaag naar huis. Na het ontbijt heb ik mijn laatste warme douche voor de komende weken genomen. Een extra lange natuurlijk. Daarna toch maar de spullen gaan inpakken. Toen heb ik een taxi gebeld om mijn spullen alvast naar Gerda te brengen. Ik heb ze allemaal op de kamer gelegd en toen zijn we weer terug gegaan.

Thuis aangekomen hebben we Loes opgebeld. Gerard zou ons komen halen, want Piet vierde vandaag zijn verjaardag. Hij is morgen pas jarig, maar dan zijn papa en mama al weg. We hebben de spullen in de auto gezet en zijn gegaan. Bij Loes stond de saoto-soep al te wachten. Hij smaakte weer erg goed. Verder hebben we nog manja op en om drie uur was het tijd om te gaan.

Papa en mama moesten namelijk om vijf uur op de luchthaven zijn om zich aan te melden. De tijd is erg snel gegaan. Te snel eigenlijk. Het lijkt wel of we, toen ze aankwamen, langer hebben gewacht dan dat ze hier zijn geweest. Maar ja, aan alle leuke dingen komt ook een eind. We waren al vroeg op Zanderij en daar hebben ze de koffers alvast afgegeven. Toen zijn ze weer naar buiten gekomen om nog wat te drinken en de laatste foto’s in Suriname te maken.

Uiteindelijk was het toch weer tijd om afscheid te nemen en dat is nooit leuk. Maar ja, over iets meer dan twee maanden ben ik al weer thuis en tussendoor komt er nog meer visite en ga ik ongetwijfeld nog veel leuke dingen doen.

Op de terugweg zijn Jan en ik naar Naskip gereden, want we moesten toch iets eten. Toen ik in de rij stond werd ik gebeld door Kees Willems (directeur Global) of ik nog zin had om iets te gaan drinken. Hij had mij twee weken geleden gemaild dat hij een paar dagen in Suriname zou zijn voor zaken. Een drankje sla ik natuurlijk niet af.

Ik heb het eten bij Gerda opgegeten en heb toen de kleren die ik nodig had uit de koffer gehaald. Het was nog een grote bende, want ik had nog niks uitgepakt. Dat komt morgen wel. Toen ik het gevonden had ben ik onder de douche gesprongen en daarna heb ik een taxi gebeld. We hadden bij ’t Vat afgesproken en rond kwart voor acht was ik daar.

We hebben gezellig gesproken over van alles en nog wat. Werk en andere dingen. Ook nog een paar drankjes op en wat gegeten. Toen zijn we nog een stukje achter een brassband aangelopen, maar het was onderhand weer tijd om te gaan. We moeten er morgen allebei vroeg uit. Ik ben mee naar Torarica (hotel) gelopen en heb daar een taxi gepakt. Voor ik ging slapen was het al kwart over twaalf geweest. Net voor ik in slaap viel was er veel lawaai in het huis, dus ben ik gelijk uit bed gesprongen. Ik was alleen thuis dus ging even kijken. Het bleek dat een kat iets om had gegooid. Tegen één uur ben ik in slaap gevallen.

Donderdag 26 november 2009

Vanmorgen ging de wekker natuurlijk veel te vroeg. Ik moest rond zeven uur bij de afdeling Housekeeping zijn, dus blijven liggen was geen optie. Eerst heb ik brood gemaakt en daarna onder de koude douche gesprongen. Ik vind het nog steeds niks, maar om niet te douchen is ook zoiets. Het was rustig in de bus en om kwart voor zeven was ik op het werk.

Daar heb ik eerst alle mailtjes weer nagekeken, voordat ik naar boven ben gelopen. Daar moest ik nog erg lang wachten voordat ze klaar waren. Dan baal je wel, want je denkt er constant aan dat je nog wel even in bed had kunnen blijven.

Ik ben op twee verschillende verdiepingen een half uurtje met schoonmaaksters meegelopen om te kijken hoe ze de kamers schoon maken en om ze vragen te stellen. Daarna heb ik ook nog een gesprek met de supervisor gehad en toen had ik genoeg op papier.

Dit heb ik ´s middags allemaal uitgewerkt, want morgen heb ik een gesprek met meneer Ramdhani. Dan moeten er wel al resultaten zijn. Verder heb ik vandaag nog wat kleine dingetjes gedaan en toen was de dag voorbij.

Na het werk liep ik in één keer in de goede richting, dus dit was een meevaller. Om vier uur was ik al thuis en er lag post in de bus. Eindelijk was het kaartje van Britt, die ik pas op twaalf november mocht openen, aangekomen en toen heb ik met Britt en thuis gebeld. Daarna ben ik begonnen om de rotzooi op mijn kamer op te ruimen totdat Gerda wakker was. Toen zijn we gaan eten en daarna ben ik weer verder gegaan. Alles is nu netjes en ik heb ook gelijk mijn vloer maar even geveegd. Ik kan dus weer even vooruit.

Verder heb ik vanavond niet veel meer gedaan. Even het stukje van de afgelopen drie dagen getypt en gelezen. De afgelopen tijd schoot het er af en toe een beetje bij in om het iedere avond bij te houden, maar ik ga het nu toch weer proberen.